Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

O φίλος μας Ηλίας Βροχίδης , Ο Έλληνας που οργώνει τον κόσμο με μια μηχανή.

O φίλος μας Ηλίας Βροχίδης , Ο Έλληνας που οργώνει τον κόσμο με μια μηχανή.Μας μοιράζεται τις στιγμές του μέσα από το blog μας και ευχαριστούμε που μας τιμά. Αξίζει να διαβάσετε τα κατορθώματα του.

Νότια Αφρική: Από τα βουνά στη θάλασσα

 Βγαίνοντας απ’ το Λεσότο, μπήκα και πάλι στη Νότια Αφρική. Αρχικά επισκέφτηκα τη γραφική Κοιλάδα των Ζωοκλεφτών (Rustler’s Valley), όπου και κατασκήνωσα. Την επόμενη μέρα, μέσα από όμορφες διαδρομές, έφτασα στο Clarens, που θεωρείται η καλλιτεχνική πρωτεύουσα της χώρας. Εκεί έχουν συγκεντρωθεί κάθε είδους καλλιτέχνες κι αυτό φαίνεται στην αισθητική των καταστημάτων και των περιποιημένων σπιτιών της κωμόπολης αυτής. Εκείνο το Σαββατοκύριακο διοργανωνόταν εκεί φεστιβάλ μπύρας με ζωντανή μουσική, μπόλικα ψητά, που λατρεύουν οι Νοτιοαφρικανοί και βέβαια, άφθονη μπύρα! Το Clarens είχε γεμίσει από επισκέπτες και κάθε λίγο ακούγονταν οι θορυβώδης Harley Davidson των εκδρομέων.

Κοντά στο Fouriesburg υπάρχουν αυτοί οι εντυπωσιακοί πέτρινοι σχηματισμοί.
   Αυτό που ανυπομονούσα να δω ήταν το Εθνικό Πάρκο Golden Gate Highlands, το οποίο βρίσκεται πάνω στην οροσειρά Drakensberg. Ονομάζονται τα Βουνά του Δράκου, γιατί αν δει κανείς την οροσειρά από πολύ μακριά, μοιάζει με την πλάτη ενός δράκου. Φιλοξενήθηκα μέσα στο εθνικό πάρκο, σ’ ένα πανέμορφο μέρος μπροστά στον τεράστιο βράχο που δεσπόζει στο βουνό κι ονομάζεται “Brandwag Buttress”. Το πάρκο φημίζεται για τις καταπληκτικές, χρυσαφί αποχρώσεις που παίρνουν τα βράχια λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα.
Πανσέληνος πάνω από τον περίφημο βράχο Brandwag Buttress… Μαγεία!
   Έκανα αρκετές βόλτες στην περιοχή με τη μοτοσυκλέτα μου και πέτυχα όμορφα ζώα, όπως wildebeests, impalas, springboks και ζέβρες! Ανυπομονούσα να κάνω την ολοήμερη πεζοπορία μέχρι το Sentinel Peak, που θεωρείται μια από τις πιο εντυπωσιακές στη Νότια Αφρική. Δυστυχώς, όμως, ο καιρός δε μου έκανε τη χάρη. Περπατούσα συνεχώς μέσα στα σύννεφα σε υψόμετρο που ξεπερνά τα 3.000 μέτρα. Έτσι ενώ ήμουν ακριβώς δίπλα στο δεύτερο ψηλότερο καταρράκτη του κόσμου, τον Tugela, δε μπόρεσα να απολαύσω τη θέα.
Το Εθνικό Πάρκο Golden Gate Highlands φημίζεται για τις καταπληκτικές, χρυσαφί αποχρώσεις που παίρνουν τα βράχια λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα…
   Ήταν ώρα ν’ αφήσω τα βουνά και να κατέβω προς τη θάλασσα… Μέσα από όμορφα δάση έφτασα στην περιοχή των Ζουλού. Εκεί είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ έναν παραδοσιακό οικισμό τους και να μάθω μερικά πράγματα για τα ήθη και τα έθιμα αυτής της πολεμοχαρούς φυλής, της οποίας η φήμη φτάνει μέχρι την Ελλάδα. Πάντως, όταν τους ρώτησα για τ’ αεροπλάνα που έπεσαν εκεί με το Γερμανό, τον Ιταλό και τον Έλληνα, είπαν πως δεν είχαν δει τίποτα! Πού εξαφανίστηκαν τόσα αεροπλάνα δεν ξέρω!
Αυτός είναι ένας sangoma, πρακτικός θεραπευτής των Ζουλού.
   Οδηγώντας σε ήσυχους, επαρχιακούς δρόμους και ανεβοκατεβαίνοντας καταπράσινους λόφους, έφτασα στο γραφικό, παραλιακό χωριό Mtunzini. Εκεί απόλαυσα και πάλι τα παράλια του Ινδικού Ωκεανού, την τροπική βλάστηση της περιοχής, αλλά και το ποτάμι, όπου έκανα μια ωραία βόλτα με κάποια βαρκούλα. Ήταν, όμως, ώρα να βγω από τη Νότια Αφρική κι έτσι κατευθύνθηκα βορειοανατολικά, για να μπω στη μικρή Σουαζιλάνδη…

Μια ήσυχη βόλτα στον Ποταμό Mlalazi, όπου βρίσκεται ο παραλιακός οικισμός του Mtunzini.
Περισσότερες φωτογραφίες και ανταποκρίσεις στο: Live Trip Traveller.
Καλό ταξίδι και καλό δρόμο φίλε Ηλία, συνέχισε να μας ταξιδεύεις μέσα από τις φωτογραφίες σου..

Δεν υπάρχουν σχόλια: